Afscheid in de stal

13 februari 2023

Op de avond dat deze echtgenoot, vader en opa overleed kom ik voor het eerst bij de familie binnen, op de boerderij. Al snel wordt de wens uitgesproken om de hele uitvaart daar plaats te laten vinden. Het lijkt zo vanzelfsprekend, want het is de plek waar de overledene het grootste deel van zijn leven gewoond heeft, waar hij gelukkig was en waar familie en vrienden hem kunnen uittekenen als hij aan het werk was bij de koeien of op het land. 

Is het mogelijk om het afscheid in de stal, tussen de koeien te organiseren? Natuurlijk!

Tanja en ik zijn ervan overtuigd dat het belangrijk is om een uitvaart zo persoonlijk mogelijk te laten zijn, passend bij de overledene en zijn of haar leven. Het geeft een afscheid nog meer waarde en helpt in de tijd die voor ligt. Dit kan bijvoorbeeld door een mooie, persoonlijke afscheidsdienst in een aula, door een passend ritueel of door een bijzondere locatie te kiezen. Het was dan ook niet meer dan logisch dat ik alles in het werk zou stellen om de wens van deze nabestaanden te vervullen. Dat betekende dat er veel georganiseerd moest worden. De stal werd schoongemaakt, maar de koeien bleven gewoon op hun plek. De catering werd verzorgd, in dit geval door familie met een horeca bedrijf. Daarnaast heb ik de mannen van AV Plus ingeschakeld die ervoor zorgden dat fotopresentaties perfect werden weergegeven op het scherm en dat zowel de muziek als de sprekers duidelijk hoorbaar waren tijdens de plechtigheid. 

In de week voorafgaande aan de uitvaart heb ik nauw samengewerkt met de familie. Iedere dag namen we de tijd om te bespreken of de planning nog klopte en checkten we of alles geregeld was. Uiteraard probeerde ik hierbij zoveel mogelijk werk uit handen van de nabestaanden te nemen. Toch was het voor de kinderen ook fijn om iets te kunnen doen en praktisch bezig te zijn. Om zelf deel te zijn van het afscheid van hun vader en hoe dat eruit zou komen te zien. 

Zo leefden we samen toe naar de dag van de uitvaart. Terwijl de wind om de stal gierde en binnen de heaters voor wat warmte zorgden, werd de overledene naar binnen begeleid. De door de kleinkinderen prachtig beschilderde kist werd op de hooibalen neergezet. De plechtigheid kon beginnen. Met de geuren en geluiden die bij de stal hoorden, werd het een mooi geheel. Zelfs de koeien luisterden aandachtig als er muziek afgespeeld werd. 

Na de koffie, soep en broodjes werd de uitvaartkist naar de rouwauto begeleid. Door een erehaag van familie en vrienden vertrokken we met de rouwstoet naar het crematorium voor het laatste afscheid. 

Het was bijzonder om deze uitvaart te mogen begeleiden. Een afscheid dat mij ook geraakt heeft. Niet alleen vanwege de locatie, maar vooral vanwege de fijne samenwerking met de familie. Het is fijn om er een aandeel in gehad te mogen hebben dat dit afscheid kon zijn zoals zij het voor ogen hadden. Dat zij met een waardevolle herinnering op het afscheid, maar zeker ook aan de dagen die hieraan vooraf gingen, terug kunnen kijken.

(Deze tekst is geplaatst met toestemming van de familie.)