Omdat hij het verdiende
17 januari 2024
Een persoonlijke uitvaart doet recht aan het unieke leven dat iemand geleid heeft. Indien gewenst, denken Natascha en ik hier graag over mee. Maar hoe zorg je ervoor dat de identiteit van de overledene terug komt in het afscheid? Met een aantal aspecten kun je, zonder dat het veel tijd kost, een persoonlijke invulling geven aan de uitvaart en creëer je een unieke sfeer zoals je hieronder kunt lezen.
Begin januari heb ik samen met nabestaanden de uitvaart van hun (schoon)vader en opa, een voormalige fruitteler uit Kekerdom, verzorgd. Leo was zijn leven met hart en ziel bezig op de boerderij tussen de bloesem en de vruchten. Na zijn overlijden werd hij teruggebracht naar ‘De Groote Both’, de plek die voor hem zo belangrijk was. Al staan er nu geen fruitbomen meer, in en om het huis herinnerde nog veel aan de bloeitijd van het bedrijf. Daar wilden we voor de uitvaart gebruik van maken. Samen om de keukentafel van de boerderij ontstonden er volop ideeën. De statige hallenboerderij kwam op de voorkant van de rouwkaart. Het watermerk binnenin bevatte een foto van de eigen boomgaard. Mooie grote rode appels schemerden zachtjes door de tekst heen.
De dagen daar op volgend ontstonden er meer ideeën om fruit en bloesem terug te laten keren als thema voor Leo zijn afscheid. Zo kwamen er bijpassende rouwstukken, creatief gemaakt met prachtige orchideeën (zijn lievelingsbloem) gemengd met appel- en frambozentakken waartussen verse appels en peren waren gestoken. Bij de ontvangst op de dag van de uitvaart stond een appelboompje. Hierin konden herinneringen en condoleances worden gehangen. Ook werden houten kistjes met het logo van Leo zijn fruitbedrijf meegenomen naar de aula om daar de bloemstukken rondom hem op te zetten. En om het geheel voor de ceremonie af te maken, zette de familie Leo’s eigen logo op de kist met de stempel die hij tijdens zijn leven zo vaak gebruikt had. Naast de uitvaartverzorging mocht ik als ritueelbegeleider ook de ceremonie voorgaan waarin ik het thema verder kon benoemen. Leo zijn zorg en aandacht voor de fruitbomen, de witte en roze bloemetjes van de bloesem en de verschillende vruchten daarna, vertaalde ik hierbij naar de liefde die hij voor zijn eigen oogst, zijn gezin had. Persoonlijker en herkenbaarder konden we het bijna niet maken…nu voelde het voor de familie als waardig, als af... Omdat hij dit afscheid echt verdiend had.
Dit blog is met toestemming van de familie Daamen gepubliceerd. Dank hiervoor.